Кээде мага, кайран аскер жигиттер, турна болуп кетишкендей туюлат

Турналар 

Кээде мага, кайран аскер жигиттер 

Кала берген, кан майдандан кайтпастан 

Турна болуп кетишкендей туюлат, 

Турпагына кара жердин жатпастан. 

Унут калган ошол күндөн, бул күнгө 

Учат алар, бизди көрсө үн салып. 

А болбосо, арман толгон көз менен 

Асман бетин тиктейт белек, мынчалык? 

Карап турсам бүгүн дагы, күүгүмдө 

Каркыралар, туман жарып, асмандай, 

Тизген сабын бузбай кетип баратат 

Тирүүсүндө катар түшүп баскандай. 

Учуп барат, ким-бирөөсүн чакырып, 

Кезип барат, уч-кыйры жок дүйнөсүн. 

Ал, ошондон каркыранын тилине 

Авар тили үндөш болуп жүрбөсүн? 

Чаалыкса да көк тилишкен турналар 

Чабытташат, күүгүм туман сапарда. 

Калтырылган сыяктанат, мен үчүн, 

Чакан орун, ошол тыгыз катарда! 

Мезгил жетсе, турналарга кошулуп 

Мен да жөнөйм, боз иңирге катылып, 

Желе тарткан куш тилинде көктөгү 

Жерде калган атыңардан чакырып.

Которгон: Жыргалбек Касаболотов