Жоголуудан менин башка жок аргам

Көчөт кезден  кездешпедим кечиргин,

Көктөм куштай көөнүн ачпайм кечиңдин.

Көп издээрмин көккө жерге урунуп,

Көздөн качып, көрүнбөдүң эзилдим.

Шамалдай чачыңды сылай албайм,

Шагыңа шак болуп улана албайм,

Шагылдуу жээгиңе жетип барып,

Шарп эткен толкундай кулай албайм.

Жолум сенден адашканы чоң арман,

Жок дебечи мен унутпай коё албайм.

Жолоочум бол кол булгагаган, ооруган,

Жоголуудан башка менин жок аргам.

Жыпара Арыкова